محسوب میشود و در اندازه متوسط چهارچرخ متحرک عرضه میشود. این خودرو در
اروپا با نام لندکروز عرضه میشود و در آمریکا با نام Lexus GX470 عرضه
میشود که دارای موتور هشت سیلندر است.
پرادو بر مبنای پلتفرم تویوتا J120 ساخته شده است. مدلهای قبلی بر پایه
پلتفرم J70.J90 ساخته شده بود. همه پرادوها ویژگی سیستم تعلیق مستقل جلو
را دارا هستند.
پرادو در سه مدل GX، GXL و VX عرضه میشود که دارای موتورهای چهار لیتری و
شش لیتری بنزینی و یک موتور دیزل سه لیتری است البته مدل GXL وارد ایران
نشد. پرادو در برخی کشورهای اروپایی به عنوان ونهای اقتصادی با فاصله
محوری کوتاهتر برای باربری استفاده میشود.
نسل اول
نسل اول که به عنوان SUV شهری در سال ۱۹۸۴ عرضه شد فقط بدنهای کوتاهتر
داشت که قابلیت داشتن سقف کروکی و ثابت را دارا بود که با نام لندکروز و
لندکروز۲ شناخته میشد که در دو نوع موتور بنزینی ۲۳۶۶ سیسی و ۲۴۶۶ سیسی
و یک موتور دو لیتری دیزل عرضه شد موتور و گیربکس آن با ۴RUNNER مشترک بود
و در کارخانه هینو که کار ساخت خودروهای نیمه سنگین را بر عهده داشت ساخته
شد. در آپریل ۱۹۹۰ یک سری تغییرات در لندکروز اتفاق افتاد که عمده تغییرات
شامل طراحی جلو پنجره و درب موتور بود. چراغ جلو که در دوره قبل به صورت
گرد بود تغییر و به صورت چهار گوش طراحی شد.
در این دوره نام پرادو برای همیشه ثبت شد ولی در دوره قبل با نام باندرا
شناخته میشد. پرادو مشتقی از لندکروز بود که به عنوان SUV شهری مورد
استفاده قرار گرفت. در این نسل پرادو مدلهای هیبریدی را هم به بازار عرضه
کرد که هم از موتور الکتریکی و هم از موتور بنزینی استفاده شده است. پرادو
در این نسل فنربندی قابل تنظیم داشته که با استفاده از یک دکمه سفتی کمک
فنر به حالت نرمتر درمیآمد. در این نسل انبوهی از موتورهای ۴/۲، ۷/۲، ۸/۲
و ۳ لیتری با سیستم تعلیق و ترمزهای به روزتر به بازار عرضه شد.
نسل دوم ۱۹۹۰- ۲۰۰۲
در ماه می سال ۱۹۹۶ پلتفرم سری ۷۰ که کوچکتر بود کنار گذاشته شد و جای
خود را به پلتفرم سری ۹۰ که بزرگتر بود داد. فنربندی این مدل با تویوتا
کرولا و هایلوکس یکی بود. در این نسل ترمز ABS به صورت استاندارد و
تلویزیون به صورت آپشن بر روی پرادوها نصب شد. در سال ۱۹۹۹ دچار تغییر
دیگری شامل مهشکن داخل سپر شد. سال ۲۰۰۰ موتور سه لیتری دیزل را عرضه کرد.
مدلهای هشت نفره هم به بازار عرضه شد که با نام TX شناخته میشد. از
امکانات استانداردی که بر روی پرادوها نصب میشدند میتوان به پانل چوبی،
آینه شیشه عقب، ریل سقفی، زیر آرنجی اشاره نمود. در سال ۲۰۰۲ پلتفرم سری
۹۰ کنار گذاشته شد و جای آن را پلتفرم سری ۱۲۰ گرفت. این خودرو در انگلیس
با نام کولورادو شناخته میشد که جایگزین ۴Runner شده بود و لندکروز،
تویوتا آمازون نام داشت ولی در سال ۲۰۰۳ لندکروز با نام اصلی یعنی همان
لندکروز شناخته میشد.
نسل سوم: ۲۰۰۲ به بعد
از سال ۲۰۰۲ پرادو بر روی پلتفرم سری ۱۲۰ ساخته میشود و به عنوان SUV
لوکس شناخته میشد. اولین بار در اروپا با موتور چهار لیتری، V6 عرضه شد.
پرادو چون یک SUV لوکس بود آمار سرقت آن نیز بالا بود، به همین دلیل
ایموبلایزر به صورت استاندارد بر روی آن نصب شد. این خودرو با موتور
توربودیزل نیز عرضه میشود که ۱۳۱ اسببخار قدرت دارد و بدون توربودیزل نیز
۹۵ اسببخار قدرت دارد. سری ۱۲۰ سیستم تعلیقی مشابه با هایلوکس، Fjcruiser
و ۴Tunner دارد. یک SUV مشابه پرادو در چین ساخته میشود که Dadi shuttel
نام دارد که ظاهری شبیه به پرادو ولی مهندسی کاملاً متفاوتی با پرادو دارد.
پس از قطع واردات خودرو در اوایل دهه ۷۰ شمسی خودروهای داخلی شاسیبلند
مانند پاترول بازار را فتح کردند، اما پس از آن تولید این خودروها به دلیل
مصرف بالایشان کاهش یافت و واردات خودرو دوباره آغاز شد. در این بین این
تویوتا بود که با محصول پرادوی خود بازار پاترولسواران را به دست آورد.
چرا که همچنان خاطره خوش تویوتا لندکروز که پرادو کوچکترین نسل آن است در
ذهن ها باقی بود. حال پرادو دیگر تنها نیست و رقیبان بسیاری پیدا کرده است.
در مطلب زیر به بررسی این خودرو و مقایسه آن با رقیبانش میپردازیم.
محاسن و معایب
پرادو از نظر ظاهری خودرویی جذاب است که توانسته در بازار کشور جایگاه
مناسبی را به دست آورد و ایراد بزرگی که به پرادو و اکثر خودروهای ژاپنی
وارد است جا پلاکی است که قابلیت نصب پلاکهای ایران را ندارد و کمی کوچک
است. در بعضی از مدلها زاپاسبند بر روی درب عقب قرار دارد و در بعضی دیگر
زاپاسبند در زیر خودرو قرار دارد.
مدلهای پنجدر به دلیل کشیدهتر بودن بدنه و داشتن چهاردر ورودی در کلاس
SUVهای خانوادگی قرار گرفته است و مدل سهدر نیز برای جوانان و خانوادههای
کم جمعیت مناسب است و همین دلیل حالت اسپرتتری را نیز به خود گرفته است و
مشتریان این مدل اکثراً جوانان هستند.
پرادو از سواری نرم و جذابی برخوردار است به خصوص در نمونه سهدر شش سیلندر
که قدرت بالایی نیز دارد. مصرف لنت پرادو چهار سیلندر کمتر از پرادو شش
سیلندر است که دلیل این موضوع قدرت بالاتر موتور شش سیلندر است. صندلیهای
پرادو بسیار راحت است. حتی فضای بار آن در مدل سهدر نیز قابل قبول است
میتوان بدون خواباندن صندلی ردیف دوم روی محل بار آن حساب کرد.
پرادو را میتوان از لحاظ سواری به سه بخش تقسیم کرد.
سواری شهری
پرادو دارای سیستم تعلیق و فرمانی نرم است که در سواری شهری بسیار به لذت
رانندگی کمک میکند. برای خیابانهای تهران که به خودیخود مسیری Offrowd
محسوب میشود کمکها میتوانند ضربات را به خوبی دفع کنند. صدای موتور در
دورهای پایین به داخل کابین راه نمییابد و همچنین عایقبندی خوبی در مقابل
سروصدای خارج از کابین را داراست.
در هنگام رانندگی با پرادو در شهر به خصوص در نمونههای سهدر دچار مشکل
خاصی نخواهید بود. به دلیل کوچکبودن خودرو نسبت به نمونه پنجدر در هنگام
پارک نیز دچار مشکل نمیشوید و به لطف سنسور دنده عقب و آینههای بزرگ
جانبی شما میتوانید به راحتی در کوچهها، خیابانهای باریک دور بزنید و یا
پارک کنید .
پرادو به دلیل بهرهگیری از سیستم متغیر باز و بسته شدن سوپاپها (VVT-I) دارای مصرف سوخت مناسبی است.
سواری جادهای
در جادهها و سرعتهای بالا به خصوص در سراشیبیها و جادههای پر پیچ و خم و
کوهستانی از نمونههای چهار سیلندر نمیتوان توقع زیادی داشت که البته باز
هم نمونه سه در چابکتر از نمونه پنجدر است.
پرادوها در سرعتهای بالای ۱۴۰ کیلومترکمی از پایداریاش کاسته میشود که
البته بیشتر خودروهای شاسیبلند به دلیل ارتفاع بالایشان با این خاصیت
روبهرو هستند که پرادو هم از این قاعده مستثنی نیست.
سواری Offrowd
در این قسمت به علت ناهمواربودن مسیرها، نرمی فنربندی، فرمان و در مانورها
پر قدرتبودن فرمان بسیار مفید ظاهر میشود. البته ارتفاع زیاد برای چنین
خودروهایی در عبور از مسیرهای سنگولاخ کمک بسیار خوبی است. البته
موتورهای چهار سیلندر برای گذشتن از چنین مسیرهایی کمی ضعیف به نظر می رسد
ولی موتور شش سیلندر با قدرت ۲۴۰ اسببخار بسیار به شما کمک خواهد کرد.
به هر حال وجود دنده کمک با دارابودن چهار حالت «LL – N – HL – H » ه H
برای مسیرهای عادی و رانندگی روزمره، HL برای سرعتهای بالا، همراه با قفل
دیفرانسیل مرکزی، N برای خلاص چهار چرخ، LL برای عبور از سرازیریها و
سربالاییهای تند همراه ضریب دندههای فوق سنگین) در هر مسیری به شما کمک
خواهد کرد.
تجهیزات پرادو
پرادو با دو نوع موتور چهار سیلندر، ۲۷۰۰ سیسی و شش سیلندر ۴۰۰۰ سیسی در
بازار ایران عرضه میشود که در نوع چهار سیلندر دارای گیربکس اتوماتیک چهار
سرعته و حداکثر توان ۱۶۰ اسببخار در ۵۲۰۰ دور را دارد.
این مدل که با دو نوع اتاق سهدر و پنجدر عرضه میشود GX نام دارد.
تجهیزاتی از قبیل کولر اتوماتیک، فرمان هیدرولیک قابل تنظیم (که در نمونه
پنجدر تلسکوپی میباشد) کیسه هوا راننده و سرنشین جلو، ترمزABS، ریل سقفی،
چراغ ترمز سوم، گارد محافظ سپر، رینگ آلومینیومی، تودوزی پارچه، ، سیستم
دزدگیر ایمبولایزر، سیستم صوتی رادیو سه موج+ کاست+ CD به همراه شش بلندگو،
برف پاککن تناوبی جلو و عقب، آینه بغل برقی کرمی جمعشو، چراغمهشکن
جلو، آنتن برقی، رکاب بغل، زاپاس بند عقب دارای کلید، خطکشی بدنه، گرمکن
صندلی راننده و سرنشین، سنسور پارک عقب( چهار عدد)، تنظیمکننده نور چراغ
جلو، تزیینات داخلی چوبی، صندلیهای جلو برقی، بال عقب و گرمکن شیشه عقب را
دارد که در مدل اسپیشال امکاناتی چون تزئینات چوبی پانل جلو، غربیلک فرمان
چوبی و چرمی ، بلوتوث و کفپوش طرح جدید را علاوه بر امکانات فوق دارا
است.
پرادو با موتور شش سیلندر دارای گیربکس اتوماتیک پنج سرعته است که ۲۴۰
اسببخار قدرت را در ۵۲۰۰ دور تولید میکند. این مدل (VX) نیز با دو نوع
اتاق عرضه میشود.
در این مدل (VX) علاوه بر امکانات مدل GX، روکش صندلی چرم، سیستم صوتی
رادیو و موج+ شش CD+ MP3+ شش بلندگو، کروز کنترل، سانروف را داراست که در
مدل اسپیشال فرمان چوبی، روکش لاستیک عقب تزیین دور چراغهای عقب و یخچال
را عرضه میکند.
در مدل S- اسپیشال که مدل فول کامل است نیز امکاناتی همچون ایربگ راننده+
سرنشین جلو+ جانبی (ردیف جلو)+ پردهای، ترمز ABD، شیبسنج، قفل دیفرانسیل،
خفهکن موتور و استارتر نیز ارائه میشود.
پرادو در مقابل همکلاسان
تویوتا پرادو از سواری خوب و قابل قبولی در بین SUVهای همکلاس خود برخوردار
است. رقبای پرادو در بازار داخل کشور خودروهایی مانند پاجرو، سانتافه،
سورنتو، مورانو، لکسوس RX350 و BMW-X3 هستند که البته با توجه به تفاوت
قیمتها سورنتو و سانتافه که از قیمتی پایینتر برخوردارند و مشتریان خاص
خود را دارند و همچنین لکسوس و BMW که با قیمتی بالاتر و سواری دلپذیرتر
نیز مشتریان خاص خود را دارند.
در این میان مورانو و پاجرو دو رقیب جدی پرادو محسوب میشوند که از لحاظ
ارزانبودن قطعات و فراوانی و در دسترسبودن پرادو نمره خوبی را کسب نموده و
خدمات بهتری را نیز نسبت به این دو رقیب ارائه میکند. از لحاظ دینامیکی
عملکرد بهتری نسبت به پاجرو دارد ولی مورانو رقیبی نیست که به این راحتی پا
پس بکشد.
به هر حال پرادو توانسته جای خود را در بازار به دست بیاورد و از بازار دست
دوم خوبی نیز برخوردار است و افت قیمت کمتری را در نمونههای کار کرده به
نسبت پاجرو و مورانو شاهد هستیم.