ولید لندرور به زمانی بازمی‌گردد که جنگ جهانی دوم باتمام تلفات و ویرانیهایش پایان گرفته بود و کـارخانه روور هم که در سـالی هـیل انگلستان واقع شده بود مانند بسیاری از کارخانه‌های دیگر با پایان گرفتن جنگ می‌بایست سیاست جدیدی را برای تولیدات خود اعمال می‌کرد. این کارخانه که در آن زمان به تولید اتومبیل موریس مشغول بود و در کنار آن مقداری از لوازم و ماشین‌آلاتی را که در شرایط جنگ مورد نیاز بود نیز تولید می‌نمود، با پایان گرفتن جنگ تصمیم به تولید وسیله نقلیه‌ای گرفت که بتوان با صادر کردن آن قسمتی از نیاز وارداتی خود را نظیر مواد اولیه تأمین کند و همچنین خودرو تولید شده برای فعالیتهای عمرانی پس از جنگ نیز مفید واقع گردد.
برحسب تصادف (یا از روی خوش شانسی) آقای موریس ویلکس (سرمهندس کارخانه) به همراه برادرش تصمیم به طراحی و تولید یک اتومبیل چند منظوره دو دیفرانسیل گرفتند که بتوان آن را جایگزین اتومبیل دو دیفرانسیل آمریکایی جیپ ویلیز که در آن زمان یعنی سال ۱۹۴۷ اولین و تنها خودرو دو دیفرانسیل بود، بکنند.
بعد از گذشت پنج ماه اولین نمونه این تولید جدید که لندرور نامیده می‌شد، حاضر شد. زمان در تولید این خودرو بسیار حائز اهمیت بود زیرا می‌بایست برای بقای کارخانه هرچه زودتر به بازار جهانی راه پیدا می‌کرد و سرانجام در سی‌ام آوریل ۱۹۴۸ برای اولین بار در نمایشگاه جهانی خودرو در آمستردام، لندرور به جهانیان معرفی شد.این خودرو به زودی نظرها را متوجه خود نمود زیرا دارای ویژگیهای خاصی بود، خودرویی چندمنظوره بود که جزئیات زیادی در طراحی آن رعایت شده بود. جنس بدنه آن از آلومینیوم بود و این مسأله باعث جلوگیری از زنگ‌زدگی و پوسیدگی در اثر رطوبت می‌شد.لندرور دارای موتوری چهارسیلندر بود که توسط گیرباکسی چهارسرعته نیرو را به چهار چرخ منتقل می‌کرد و در کنار آن از گیرباکس کمک نیز سود می‌جست، بنابراین دارای چهار دنده سبک و یک دنده عقب و چهار دنده سنگین و یک دنده عقب سنگین بود.فیلتر هوای روغنی که برای آن در نظر گرفته شده‌بود از ورود کوچک‌ترین ذرات غبار به درون موتور جلوگیری می‌کرد و به‌کار رفتن سیستم آب تحت فشار درون سیستم خنک‌کننده موتور پدیده‌ای نو در آن زمان به حساب می‌آمد.سیستم ترمزدستی بر روی گاردان عمل می‌کرد بنابراین در شیب‌های تند با اطمینان کامل اتومبیل را در سرجایش میخ‌کوب می‌کرد.از دیگر ویژگیهای این خودرو تعبیه قسمتی مخصوص برروی گیربکس بود که توسط آن می‌شد نیروی موتور را برای به کار اندازی دستگاههای مختلفی نظیر پمپ‌های آب، ژنراتورهای مختلف، وینچ گاردانی (مکانیکی) و بسیاری نیازهای دیگر استفاده نمود.تمام این پارامترها به اضافه دسترسی آسان به قسمت‌های مختلف خودرو جهت تعمیرات و نگهداری آسان آن، این خودرو را متمایز کرده بود و همین تمایز باعث شد تا ایده‌های مختلفی برروی این خودرو شکل بگیرد، از اتومبیل آتش‌نشانی تا وسیله‌ای برای سم‌پاشی زمینهای کشاورزی و حتی تبدیل آن به یک نوع Hovercraft و یا لکومتیوی کوچک برای کارهای سبک برروی ریل راه‌آهن. با توجه به این مطالب می‌توان دریافت که لندرور اتومبیلی بود که از ابتدا با هدف چندمنظوره بودن ساخته شده بود. در زمانی که برادران موریس در کارخانه خود سرگرم ساخت و تغییرات جدید برروی این خودرو بودند، افراد ماجراجوی بسیاری با استفاده از این خودرو به مناطق ناشناخته سفر می‌کردند. لازم به ذکر است که در بسیاری از مناطق دورافتاده اولین خودروئی که مردم با آن آشنا شدند لندرور بود.
در سال ۱۹۶۷ کمپانی روور تصمیم گرفت خودرویی چند منظوره (شهری ـ بیابانی) ولی راحت تر و لوکس تر از لندرور که خودرویی بسیار خشن بود طراحی کند در نتیجه اقدام به طراحی خودرویی کرد که بعدهابه نام RANGE ROVER شناخته شد.
از سال ۱۹۷۰ که رنجرور پا به عرصه وجود نهاد، الگوی تمام سازندگان خودروهای Sport Utility Vehicle) SUV) نسل جدید لوکس (شهری ـ بیابانی) سراسر جهان گشت. درتولیدات SUV سایر خودرو سازان همواره ردپایی از ایده های به کار رفته در رنجرور به چشم می خورد به نحوی که رنجرور را در دسته خودرو های راهبر پیشتاز (Flagship Vehicles) قرار داده است. بنا بر مستندات کارخانه روور تعداد بیست و شش عدد خودرو پروتو تایپ و چهل عدد رنجرور پیش تولید از ابتدای سال ۱۹۶۷ تا انتهای سال ۱۹۶۹ ساخته شده است که هنوز موجود می‌باشند.
